มกราคมที่ไม่เหมือนเดิมในกรุงโรม
บรรยากาศรอบกรุงโรม ตั้งแต่ร้านกาแฟแถวใจกลางเมือง ย่านฟอร์เมลโล ไปจนถึงหน้าสนามซ้อมของ ลาซิโอ กำลังเปลี่ยนไปแบบจับต้องได้ หลายปีที่ผ่านมา เหล่า “บิอันโคเชเลสเต้” ต้องทนดูทีมรักใช้ชีวิตแบบรัดเข็มขัด เน้นประหยัดจนเคยชิน แต่พอถึงช่วงปลายเดือนธันวาคม 2025 ทุกอย่างเริ่มขยับไปในทิศทางที่สดใสมากขึ้น
ข้อจำกัดด้านการเงินที่เหมือนโซ่ตรวนคอยรัดสโมสรเอาไว้มาตลอด กำลังถูกปลดออก การกลับมามีอิสระในตลาดซื้อขายเดือนมกราคม รอบนี้เลยอาจกลายเป็นจุดเปลี่ยนสำคัญทั้งในสนามและนอกสนาม ในยุคของ เมาริซิโอ ซาร์รี
จากนโยบายรัดกุม สู่ยุคที่ต้องกล้าสู้ทุนหนา
ถ้าจะเข้าใจว่าทำไมข่าวดีรอบนี้ถึงมีน้ำหนักขนาดนี้ ต้องมองย้อนไปที่แนวทางบริหารของประธานสโมสร เคลาดิโอ โลติโต้ ตลอดสองทศวรรษที่ผ่านมา ลาซิโอถูกยกให้เป็นทีมตัวอย่างของสโมสรที่ “บริหารการเงินรัดกุม” ช่วยให้รอดจากวิกฤตครั้งใหญ่ปี 2004 ก็จริง แต่ในยุคที่สโมสรทุนหนาและกลุ่มทุนต่างชาติเทเงินกันไม่ยั้ง ความเป็นทีมประหยัดกลับทำให้ลาซิโอวิ่งตามหลังคู่แข่งในยุโรปอยู่ตลอด
หลายคนถึงกับใช้คำว่า “ขี้งก” กับนโยบายของโลติโต้ เพราะทีมมักมองราคาก่อนมองคุณภาพนักเตะ ทำให้พลาดโอกาสคว้าตัวแข้งเป้าหมายสำคัญ ๆ มาแล้วหลายครั้ง นี่แหละคือกรอบที่ลาซิโอสร้างขึ้นเอง และต้องใช้เวลานานกว่าจะหลุดออกมาได้
ซัมเมอร์แห่งความเสียดาย สู่ไฟเขียวจาก COVISOC
ช่วงตลาดซัมเมอร์ที่เพิ่งผ่านมาถือว่าโหดร้ายอย่างแท้จริง ในขณะที่คู่แข่งใน เซเรีย อา เดินหน้าซื้อผู้เล่น เติมขุมกำลัง ลุ้นพื้นที่ยุโรปหรือแชมป์ลีก แต่ลาซิโอกลับแทบขยับตัวไม่ได้ เพราะโดนกฎสภาพคล่องของ COVISOC เล่นงาน ตัวเลขทางการเงินไม่ผ่านเกณฑ์ จนถูกจำกัดสิทธิ์การเสริมทัพ
ซัมเมอร์เลยเต็มไปด้วยความรู้สึกแบบ “ถ้าได้คนนั้นก็คงดี” หรือ “เกือบแล้ว แต่ยังไม่ถึงเวลา” สำหรับแฟนบอลลาซิโอ
กระทั่งปลายเดือนธันวาคม มีข่าวออกมาว่า คณะกรรมการการเงินอิสระอนุมัติให้ลาซิโอกลับมาทำธุรกรรมในตลาดซื้อขายได้เต็มรูปแบบในเดือนมกราคม นี่ไม่ใช่แค่ข่าวเชิงเอกสาร แต่มันคือการปลดล็อกภาระในใจทั้งสโมสรและแฟนบอล
สิ่งนี้ไม่ได้เกิดจากปาฏิหาริย์ แต่มาจากการ “ผ่าตัดงบอย่างเจ็บตัว” ทั้งการขายนักเตะที่แฟนบอลบางส่วนไม่เห็นด้วย และการใช้แผนการลงทุนพิเศษจากกลุ่มทุนในภูมิภาคลาซิโอ เพื่อให้ตัวเลขกลับมาอยู่ในระดับที่ผ่านเกณฑ์
โลติโต้, ข่าวทุนกาตาร์ และการปลดล็อกตลาดซื้อขาย
ระหว่างที่โลติโต้ต้องออกมาปฏิเสธข่าวกลุ่มทุนจากกาตาร์จะเข้ามาเทคโอเวอร์ครั้งแล้วครั้งเล่า เขามองว่าข่าวลือเหล่านั้นเป็นเหมือน “เกมปล่อยข่าว” เพื่อปั่นราคาหุ้นของสโมสร แต่ในขณะเดียวกัน ทีมงานด้านการเงินก็เร่งจัดระเบียบตัวเลขอย่างเงียบ ๆ
เมื่อสภาพคล่องเริ่มกลับมาดีขึ้น ข้อจำกัดในตลาดซื้อขายที่เคยทำให้แผนเสริมทัพของ ซาร์รี พังลงในช่วงซัมเมอร์ ก็ถูกยกเลิกไปในที่สุด ตอนนี้ อันเจโล ฟาเบียนี ผู้อำนวยการกีฬาของสโมสร สามารถเดินเข้าห้องเจรจาซื้อขายนักเตะด้วยเช็คบุ๊กที่มั่นใจได้ว่าจะไม่เด้งอีกแล้ว
ที่สำคัญไม่แพ้กันคือทิศทางของสโมสรเริ่มเปลี่ยนจากโหมด “เอาตัวรอดไปวัน ๆ” กลายเป็นโหมด “กำหนดอนาคตตัวเอง” ลาซิโอไม่ได้มองหานักเตะมาอุดรูรั่วแบบชั่วคราว แต่กำลังมองหาผู้เล่นที่จะเข้ามาเป็นตัวแทนตัวตนของทีมในยุคใหม่
จุดสิ้นสุดของยุคบอลรัดเข็มขัด และจิ๊กซอว์ม้านั่งลุ้นแชมป์
สำหรับแฟนลาซิโอ สิ่งที่จบลงไม่ใช่แค่ข้อจำกัดด้านงบประมาณ แต่คือยุคของฟุตบอลสไตล์ “รัดเข็มขัด” ที่ต้องคิดทุกยูโรก่อนกล้าขยับตัว ในลีกอย่าง เซเรีย อา เสถียรภาพการเงินอาจเป็นเรื่องที่หายาก แต่ในกรณีของลาซิโอ มันกลายเป็นกรงขังที่ฉุดทีมให้ไปไม่สุดมาหลายปี
การกลับมาได้สถานะ “พร้อมเดินเกมในตลาดเต็มที่” หมายความว่า พวกเขาไม่จำเป็นต้องรอให้สตาร์อย่าง เกนดูซี่ หรือ นูโน่ ตาวาเรส (ที่ตอนนี้กำลังมีข่าวกับ อัล อิตติฮัด จากซาอุฯ) ต้องถูกขายออกไปก่อน ถึงจะมีเงินขยับตัว
สิ่งที่สำคัญไม่แพ้การหาตัวจริงคือการยกระดับม้านั่งสำรอง แฟนลาซิโอรู้ดีว่าตัวจริง 11 คนของทีมสามารถสู้กับใครก็ได้ในอิตาลี แต่ทันทีที่ฟันเฟืองอย่าง ตาติ กาสตายาโนส หรือ อเลสซิโอ โรมันโญลี่ เจ็บหรือหลุดออกจากทีม เครื่องจักรของซาร์รีก็เริ่มสะดุดทันที
เมื่อมีงบและอิสระในการเสริมทีม การเติมคุณภาพเชิงลึกให้ม้านั่งสำรองจึงคือชิ้นส่วนที่ขาดหายไป ถ้าจัดการตรงนี้ได้ดี ลาซิโอจะขยับจากทีมลุ้นพื้นที่ฟุตบอลยุโรป กลายเป็นทีมที่มีสิทธิ์พูดถึงคำว่า “ลุ้นแชมป์ลีก” อย่างเต็มปากมากขึ้น
แผนงบประมาณปี 2026–2030 และความฝันชื่อ Stadio Flaminio
มองออกไปในระยะยาว ภาพของลาซิโอเริ่มดูแข็งแรงกว่าที่เคย แผนงบประมาณระดับภูมิภาคช่วงปี 2026–2030 ตั้งเป้าลดภาระหนี้สาธารณะครั้งใหญ่ พร้อมโยกเงินไปลงทุนด้านโครงสร้างพื้นฐานในหลายโครงการ
สำหรับสโมสร นี่หมายถึงการมีสภาพแวดล้อมที่มั่นคงมากขึ้น และเป็นโอกาสสำคัญในการเดินหน้าต่อกับโปรเจกต์ปรับปรุง Stadio Flaminio สนามที่ถูกมองว่าเป็น “เป้าหมายสูงสุด” ในยุคบริหารของโลติโต้
การที่ตัวเลขการเงินเริ่มนิ่งขึ้น ทำให้โครงการสนามใหม่ไม่ใช่แค่ฝันไกล แต่เริ่มกลายเป็นแผนงานที่จับต้องได้จริง โลติโต้เคยเปรียบสโมสรของตัวเองว่าเคยอยู่ในภาวะ “โคม่า” และตอนนี้กำลังเดินหน้าเข้าสู่เส้นทาง “การเติบโต” แบบมีทิศทางชัดเจน
แม้เงาของข่าวกลุ่มทุนจากกาตาร์ที่ลือกันว่ามีคนระดับผู้นำชื่นชอบลาซิโอเป็นพิเศษ ยังคงลอยอยู่รอบ ๆ สโมสรในฐานะเรื่องเล่าประจำเมือง แต่ ณ ตอนนี้ อย่างน้อย ลาซิโอก็กลับมาคุมชะตากรรมของตัวเองได้อีกครั้ง
เสถียรภาพการเงิน: หัวใจสำคัญของฟุตบอลยุคร่วมสมัย
ในยุคที่ลูกหนังยุโรปเต็มไปด้วยสโมสรที่มีเจ้าของกระเป๋าหนัก การจะยืนให้มั่นไม่ได้มีแค่แท็กติกของโค้ชหรือฟอร์มของนักเตะเท่านั้น โครงสร้างการเงินด้านหลังต่างหากที่เป็นปัจจัยชี้ชะตา ถ้าตัวเลขไม่ผ่านกฎลีกหรือกฎควบคุมการเงิน ความฝันในตลาดซื้อขายก็จบตั้งแต่ยังไม่เริ่ม
ลาซิโอคือหนึ่งในตัวอย่างที่ต้องยอมแลกความมั่นคงระยะยาวกับโอกาสลุ้นความสำเร็จระยะสั้นอยู่ตลอด เมื่อเริ่มกลับมามีพื้นที่หายใจ สโมสรลักษณะนี้มักจะ “ระมัดระวังมากขึ้น แต่กล้าตัดสินใจมากขึ้นด้วย” เลือกใช้เงินในจุดที่เพิ่มคุณภาพทีมได้จริง ไม่ใช่ซื้อเอาเสียงเฮจากแฟนบอลหรือเอาหน้าในสื่อ
การบาลานซ์ระหว่างความกล้าใช้เงินกับวินัยด้านการเงิน จึงกลายเป็นโจทย์หลักของทุกทีมในลีกใหญ่ ถ้าอยากยืนระยะได้ทั้งในประเทศและในเวทียุโรประยะยาว
มองต่อจากนี้: อินทรีฟ้าขาวพร้อมบินสูงแค่ไหน
หน้าต่างซื้อขายเดือนมกราคมที่กำลังจะมาถึง จึงไม่ใช่แค่ช่วงเวลาช็อปปิ้งสำหรับลาซิโอ แต่คือการลงทุนซื้อ “ความหวังใหม่” ให้กับทั้งสโมสรและแฟนบอล หลังจากต้องก้มหน้ามองป้ายราคา ก่อนมองศักยภาพนักเตะมาหลายปี ตอนนี้ ซาร์รี และทีมงานกำลังจะได้โอกาสเลือกนักเตะที่ใช่ ในจังหวะเวลาที่พร้อมจริง ๆ
ถ้าลาซิโอใช้โอกาสรอบนี้เสริมทีมได้ตรงจุด เติมความลึกให้ม้านั่งสำรอง และเดินหน้าเคลื่อนโปรเจกต์สนามใหม่ไปพร้อมกัน อินทรีฟ้าขาวอาจไม่ได้เป็นแค่ทีมที่น่ารำคาญสำหรับบิ๊กทีมบนตารางคะแนนอีกต่อไป แต่พร้อมจะก้าวขึ้นเป็นหนึ่งในตัวหลักของ เซเรีย อา ในยุคใหม่อย่างแท้จริง
แฟนบอลที่อยากตามทุกจังหวะของโลกฟุตบอล ทั้งข่าวในสนาม นอกสนาม และเบื้องหลังเกมลูกหนัง อย่าลืมติดตามความเคลื่อนไหวมันส์ ๆ ได้ที่ ข่าวกีฬาฟุตบอลบ้านกีฬา
