ความสูญเสียครั้งใหญ่ของวงการพระสงฆ์ไทย “หลวงปู่อำคา ถาวโร” พระเกจิอาจารย์ชื่อดังแห่งจังหวัดเพชรบูรณ์ มรณภาพลงอย่างสงบในวัย 97 ปี 78 พรรษา สร้างความโศกเศร้าให้แก่ศิษยานุศิษย์และพุทธศาสนิกชนทั่วประเทศ
รายงานข่าวระบุว่า พระครูอดุลพัชราภรณ์ หรือ หลวงปู่อำคา ถาวโร พระเกจิอาจารย์ผู้ทรงเมตตาและเป็นที่เคารพศรัทธาของชาวพุทธทั่วประเทศ ได้ละสังขารลงเมื่อวันจันทร์ที่ 10 กุมภาพันธ์ 2568 เวลา 16.08 น. ที่โรงพยาบาลวิเชียรบุรี หลังเข้ารับการรักษาด้วยโรคชรา ท่ามกลางความอาลัยของลูกศิษย์และประชาชนที่ศรัทธาในปฏิปทาของท่าน
บรรยากาศแห่งความอาลัย และพิธีสรงน้ำสรีระสังขาร
หลังการมรณภาพ ศิษยานุศิษย์ได้อัญเชิญสรีระของ หลวงปู่อำคา มาประดิษฐานที่ วัดประชานิมิต อำเภอวิเชียรบุรี จังหวัดเพชรบูรณ์ เพื่อประกอบพิธีบำเพ็ญกุศล โดยกำหนดให้มีพิธี พระราชทานน้ำหลวงสรงศพ ในวันที่ 11 กุมภาพันธ์ เวลา 17.00 น. ซึ่งก่อนหน้านั้น ตั้งแต่เวลา 13.00 – 16.20 น. พุทธศาสนิกชนสามารถเข้าร่วมพิธี ขอขมาสรีระสังขาร และสรงน้ำเพื่อแสดงความอาลัย ณ ศาลาการเปรียญวัดประชานิมิต
บรรยากาศในวัดเป็นไปด้วยความโศกเศร้า พระสงฆ์ สามเณร และชาวบ้านในพื้นที่ ต่างหลั่งไหลมาร่วมพิธีเป็นจำนวนมาก โดยเฉพาะลูกศิษย์ใกล้ชิดที่เคยได้รับคำสอนและพรจากท่านตลอดระยะเวลาหลายสิบปีที่ผ่านมา
เลขทะเบียนรถเคลื่อนสรีระที่หลายคนจับตา
สิ่งที่ได้รับความสนใจจากบรรดาศิษย์และคอหวยคือ ทะเบียนรถที่ใช้เคลื่อนสรีระของหลวงปู่อำคา ซึ่งคือเลข กบ 2586 หลายคนเชื่อว่าเป็นเลขมงคล และอาจนำไปเสี่ยงโชคในงวด 16 กุมภาพันธ์ 2568 ที่กำลังจะถึงนี้
เปิดชีวประวัติ “หลวงปู่อำคา” พระเกจิผู้ทรงเมตตาแห่งเมืองเพชรบูรณ์
“หลวงปู่อำคา ถาวโร” หรือ พระครูอดุลพัชราภรณ์ มีนามเดิมว่า อำคา หอมมาลา เกิดเมื่อวันที่ 23 มิถุนายน 2470 ณ บ้านเลขที่ 97 หมู่ 8 ตำบลหนองพลวง อำเภอประทาย จังหวัดนครราชสีมา เป็นบุตรของ นายบาง และ นางไฝ หอมมาลา
ท่านอุปสมบทเมื่อวันที่ 23 พฤษภาคม พ.ศ. 2490 ณ วัดหันห้วยทราย อำเภอประทาย จังหวัดนครราชสีมา โดยมี พระครูวิโรจนคุณ เป็นพระอุปัชฌาย์ ได้รับฉายาว่า “ถาวโร” ซึ่งหมายถึง “มั่นคงถาวร”
หลังอุปสมบท หลวงปู่ได้ศึกษาพระปริยัติธรรมอย่างจริงจัง จนสามารถสอบไล่ได้ นักธรรมชั้นตรี-โท-เอก ที่สำนักศาสนศึกษา วัดสวัสดี จังหวัดขอนแก่น ในปี 2494 ก่อนจะเดินทางกลับมายังบ้านเกิด
เส้นทางธรรมและบทบาทในวงการสงฆ์
เมื่อวัดหนองค่ายในอำเภอประทายขาดพระจำพรรษา ชาวบ้านจึงนิมนต์หลวงปู่มาเป็นเจ้าอาวาส พร้อมกับได้รับแต่งตั้งให้เป็น เจ้าคณะตำบล เขต 2 อำเภอประทาย ต่อมาในปี 2502 ท่านออกธุดงค์ผ่าน ดงพญาเย็น จนมาถึงอำเภอวิเชียรบุรี และได้รับนิมนต์ให้จำพรรษาที่ วัดประชานิมิต ซึ่งเดิมชื่อ วัดหนองสองห้อง จวบจนปัจจุบัน
ตำแหน่งสำคัญของหลวงปู่ในวงการสงฆ์ ได้แก่
- พ.ศ. 2507 : เป็นเจ้าคณะตำบลท่าโรง อำเภอวิเชียรบุรี
- พ.ศ. 2518 : เป็นเจ้าอาวาสวัดประชานิมิต และเป็นเจ้าคณะอำเภอวิเชียรบุรี
- พ.ศ. 2550 : เป็นที่ปรึกษาเจ้าคณะอำเภอวิเชียรบุรี
- พ.ศ. 2564 : เป็นที่ปรึกษาเจ้าคณะจังหวัดเพชรบูรณ์
หลวงปู่อำคา: พระนักปฏิบัติ ผู้มากเมตตา และพุทธคุณอันเลื่องลือ
หลวงปู่ได้รับการขนานนามว่า “หลวงพ่อใหญ่” โดยชาวบ้านวิเชียรบุรี เนื่องจากท่านเป็นพระที่มีเมตตา ไม่ว่าศิษย์จะเดินทางมาไกลแค่ไหน ท่านจะให้เข้าพบและประพรมน้ำพระพุทธมนต์เสมอ
วัตถุมงคลที่หลวงปู่ปลุกเสกขึ้นเป็นที่เลื่องลือในเรื่อง แคล้วคลาดปลอดภัย เมตตามหานิยม และการค้าขายรุ่งเรือง โดยเฉพาะเหรียญรุ่นแรกของท่านที่ปลุกเสกโดย หลวงพ่อผาง ในปี 2519 ซึ่งเป็นที่ต้องการของลูกศิษย์และผู้ศรัทธา
แม้แต่ หลวงพ่อคูณ ปริสุทฺโธ แห่งวัดบ้านไร่ เคยกล่าวกับลูกศิษย์ที่มาจากวิเชียรบุรีว่า “มึงไปกราบหลวงพ่อใหญ่ที่บ้านมึงเถอะ ของดีอยู่ที่บ้านมึง” เป็นเครื่องยืนยันถึงพุทธคุณของหลวงปู่อำคาที่ได้รับการยอมรับอย่างสูง
การละสังขารและความอาลัยจากศิษยานุศิษย์
ในช่วงเดือนมกราคม 2568 หลวงปู่มีอาการอาพาธจากภาวะร่างกายอ่อนเพลีย เนื่องจากวัยชรา จึงเข้ารับการรักษาที่ โรงพยาบาลวิเชียรบุรี กระทั่งถึงวันสุดท้ายของท่านเมื่อวันที่ 10 กุมภาพันธ์ 2568 เวลา 16.08 น. ท่านได้ละสังขารลงอย่างสงบ
ข่าวการจากไปของหลวงปู่อำคาสร้างความอาลัยให้แก่ศิษยานุศิษย์และชาวพุทธที่เคารพศรัทธาเป็นอย่างมาก พิธีบำเพ็ญกุศลเป็นไปอย่างสมเกียรติ พร้อมกับพุทธศาสนิกชนที่เดินทางมากราบสรีระเป็นครั้งสุดท้าย
ติดตามเลขเด็ดก่อนใครที่ : เลขเด็ดบ้านกีฬา
